Ana Rocha 

Ik ben gefascineerd door denkbeeldige, dystopische werelden, waar de afwezigheid van mensen een unheimisch gevoel van leegte en verlatenheid provoceren. In mijn werk creëer ik fictieve (stads)landschappen die verstoken zijn van gebruiker.

Als ik teken verdwaal ik in de fictie die ik opbouw. Ik ervaar het op dat moment als een irrationeel, maar ook emotieloos, vorm van werken omdat ik er niet over nadenk, en niets voel tijdens het tekenen, behalve de sterke wens om te zien waar ik straks ga aankomen. Af en toe zet ik daarom een stap naar achter om, op afstaand, te observeren waar de tekening (de reis) mij gaat brengen. Ik ben op de goede weg als ik een onbehagen spanning al ervaar.

​